Każdy z nas czegoś się boi- niektórzy piszczą na widok myszy, inni nie lubią przebywać w ciemnych pomieszczeniach. Strach jest jedną z emocji, która każdemu człowiekowi jest potrzebna do przetrwania, ponieważ chroni nas przed niebezpieczeństwem i daje sygnał kiedy dzieje się coś złego.
Zdarzają się jednak sytuacje kiedy strach, lęk przybierają wyolbrzymioną formę nieadekwatną do sytuacji i utrudniają codzienne funkcjonowanie. Wtedy warto zgłosić się do specjalisty, który pomoże znormalizować przeżywane emocje. W życiu dziecka również zdarzają się przypadki kiedy boi się ono ludzi, zwierząt, potworów, ciemności i wielu innych zjawisk. Czy obserwowane lęki powinny niepokoić rodzica? Niekoniecznie :) Wszystko zależy od obiektu lęku, jego intensywności oraz czasu trwania. Wiele lęków obserwowanych u dzieci to zjawiska, które są jak najbardziej rozwojowe tzn. mogą pojawiać się w danym przedziale wiekowym i nie zawsze są powodem do niepokoju. Poniżej infografika przedstawiająca jakie lęki mogą pojawić się u dziecka w określonym wieku.


Jak oswoić lęk, które przeżywa dziecko? Po pierwsze dać wsparcie i zrozumienie. Nie umniejszać i nie bagatelizować emocji dziecka, ale jednocześnie starać się nie dramatyzować. Warto dać dziecku przestrzeń na opisanie tego co czuje. Pokazać, że strach jest nam potrzebny, ale kiedy utrudnia codzienne funkcjonowanie należy spróbować go zaakceptować i sobie z nim poradzić. Jeżeli maluch boi się wymyślonej postaci lub potworów można poprosić aby narysował obiekt lęku, a potem wspólnie wyrzucić go do kosza lub zapytać dziecko jaki ma pomysł na to żeby się go pozbyć. Pomocną praktyką jest czytanie bajek, których bohaterowie przeżywają trudne emocje i na różne sposoby sobie z nimi radząnp. „Królik Franek i straszny strach”, „Wilczek Leon. Odwaga i uważność”, „Tomcio rozwiązuje problemy- trudne emocje”, „Uczucia Gucia. Gucio się boi.”